Μάιος ή Μάης ο μήνας των λουλουδιών, γεμίζει η φύση πολύχρωμα, ευωδιαστά, όμορφα λουλούδια.Υπάρχουν τα λουλούδια του κήπου και τα λουλούδια του αγρού.
Αυτά που έχουμε στη βεράντα και στην αυλή και τα φροντίζουμε εμείς οι άνθρωποι είναι τα λουλούδια του κήπου.
Τα λουλούδια που φυτρώνουν και μεγαλώνουν μόνα τους και τα φροντίζει η φύση είναι του αγρού.
Τα μέρη του φυτού είναι ίδια για όλα τα λουλούδια.Ποιά είναι αυτά;
Τι χρειάζεται ένα λουλούδι για να μεγαλώσει;
Μπορείτε αν θέλετε να φυτεύσετε και εσείς παιδιά το δικό σας φυτό και να το φροντίζετε για να μεγαλώσει. Πάρτε γλάστρα,χώμα και.......έτοιμοι.
Μικροί ζωγράφοι,θαυμάζοντας τους παρακάτω πίνακες ζωγραφικής,μπορείτε και εσείς να δημιουργήσετε τον δικό σας πίνακα ζωγραφικής με τα πιο όμορφα χρώματα.
Πείραμα:Πάρτε μερικά ποτήρια νερό βάλτε στο κάθε ένα διαφορετικό χρώμα τοποθετήστε από ένα λουλούδι αφήστε τα για μια η δυο ώρες και θα δείτε ότι θα αλλάξουν χρώμα τα λουλούδια.
Μυθολογία:Ο μύθος της Περσεφόνης
Η Περσεφόνη ήταν κόρη της Θεάς της γεωργίας, Δήμητρας και του Δία. Ο Πατέρας των Θεών, γνωστός για τις ερωτοτροπίες του, αποφάσισε να αποπλανήσει και την απόμακρη θεά, που αδιαφορούσε για τους άντρες. Έτσι ο Δίας μεταμορφώθηκε σε ταύρο και σαγήνευσε τη Δήμητρα, η οποία έμεινε έγκυος. Εννιά μήνες αργότερα γεννήθηκε ένα κοριτσάκι, που ονομάστηκε Περσεφόνη.
Όσο μεγάλωνε η Περσεφόνη, μεγάλωνε και η ομορφιά της. Όταν την είδε ο Πλούτωνας, θεός του Άδη, την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα και αποφάσισε να την κλέψει. Σύμφωνα με τον Ομηρικό ύμνο προς τη Δήμητρα, η νεαρή Περσεφόνη μάζευε λουλούδια στο Νύσιο πεδίο. Τη συντρόφευαν, η Αθηνά, η Άρτεμης και οι Ωκεανίδες νύμφες. Ανέμελη η Περσεφόνη, απομακρύνθηκε από τη συντροφιά της, αναζητώντας το πιο όμορφο λουλούδι. Όταν έσκυψε να πιάσει έναν νάρκισσο, η γη χωρίστηκε στη μέση και από τα έγκατα εμφανίσθηκε ένα άρμα. Οδηγός ήταν ο Πλούτωνας, που με το ένα χέρι κρατούσε τα χαλινάρια των αλόγων και με το άλλο άρπαξε την πανέμορφη κοπέλα. Οι κραυγές της δεν ακούστηκαν από κανένα και η Περσεφόνη κατέβηκε στον Κάτω Κόσμο.
Η Δήμητρα έψαχνε μάταια την κόρη της, μέρα και νύχτα. Απ’ τη λύπη της, η γη και οι καλλιέργειες άρχισαν να μαραζώνουν. Μετά από καιρό, ο Ήλιος που έβλεπε τα πάντα απ’ τον ουρανό, λυπήθηκε τη θεά και της είπε που βρισκόταν η κόρη της. Η Δήμητρα απαίτησε να επιστραφεί η Περσεφόνη, αλλιώς δεν θα άφηνε τη γη να ξανανθίσει. Ο Δίας, παρακινημένος απ’ τις ικεσίες των ανθρώπων που πεινούσαν, διέταξε τον Πλούτωνα να ελευθερώσει την Περσεφόνη.
Ο Θεός του Άδη δεν είχε άλλη επιλογή απ’ το να υπακούσει, αλλά πρώτα έδωσε στην Περσεφόνη να φάει ένα ρόδι. Ο Πλούτωνας γνώριζε ότι αν η κοπέλα κατανάλωνε τροφή στον Κάτω Κόσμο, θα δενόταν μαζί του και δεν θα μπορούσε να φύγει. Η Περσεφόνη, έφαγε έξι σπόρια και επισφράγισε τη μοίρα της. Όταν το έμαθε η Δήμητρα, έγινε έξαλλη και για να την ηρεμήσει, ο Δίας πρότεινε ένα συμβιβασμό. Για κάθε σπόρο που έφαγε, η Περσεφόνη θα έμενε και ένα μήνα στον Άδη. Έτσι η κοπέλα θα περνούσε το μισό χρόνο δίπλα στην μητέρα της και τον άλλο μισό με τον Πλούτωνα. Η Δήμητρα αποδέχτηκε την απόφαση, αλλά δεν ξεπέρασε ποτέ το χαμό της κόρη της.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε τον μύθο σε video πατώντας τον παρακάτω σύνδεσμο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου